Σχεδόν κάθε άνθρωπος έχει καταναλώσει αλκοολούχα ποτά στη ζωή του. Κάποιοι το έκαναν αυτό σπάνια και σε μικρές δόσεις, σε άλλους άρεσε το αίσθημα μέθης και προσπάθησαν να το ενισχύσουν. Η επιθυμία για κατανάλωση αλκοόλ ποικίλλει. Αρκετοί άνθρωποι έχουν μια επίμονη απέχθεια για τη μυρωδιά και τη γεύση οποιουδήποτε αλκοολούχου προϊόντος. Άλλοι αισθάνονται το ιδιαίτερο άρωμα των εκλεκτών κρασιών συλλογής. Άλλοι πάλι εκτιμούν τα δυνατά ποτά και επιλέγουν κονιάκ, ρούμι, ουίσκι, βότκα κ. λπ. Οι κοινωνικά μειονεκτούντες αλκοολικοί πίνουν ό, τι τους είναι προσιτό: χαμηλής ποιότητας βότκα, φεγγαρόφωτο. Ας μάθουμε σε ποιες περιπτώσεις ένας πότης χρειάζεται τη βοήθεια ενός ναρκολόγου.
Γιατί εμφανίζεται η επιθυμία για ποτό;
Η επιθυμία να πιείτε μια μικρή ποσότητα ελαφρού αλκοόλ στην παρέα των αγαπημένων προσώπων είναι εντυπωσιακά διαφορετική από τη λαχτάρα που σχετίζεται με τον εθισμό στο αλκοόλ.
Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για ευχαρίστηση:
- συναντήσεις με φίλους·
- περνούν χρόνο μαζί?
- συζητήσεις γενικών θεμάτων.
Για αυτού του είδους τις εκδηλώσεις, το αλκοόλ παίζει μόνο δευτερεύοντα ρόλο και μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί με οποιοδήποτε άλλο ποτό. Αυτή η ανάγκη δεν είναι παθολογική και δεν έχει αρνητικές συνέπειες για τους πότες. Η περιστασιακή χρήση επηρεάζεται από την παράδοση και όχι από την ανάγκη.
Στη δεύτερη περίπτωση, ένα άτομο στοχεύει να αποκτήσει ένα αίσθημα μέθης. Η ευφορία είναι ο κύριος στόχος του βαρέως ποτού. Με τον εθισμό στο αλκοόλ, η κατανάλωση αλκοόλ γίνεται μια ανθρώπινη ανάγκη που συχνά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Δυστυχώς, δεν προσπαθούν όλοι οι αλκοολικοί να καταλάβουν πώς να ξεπεράσουν την επιθυμία να πιουν και να απαλλαγούν από έναν οδυνηρό εθισμό.
Μύθοι και γεγονότα για τον εθισμό στο αλκοόλ
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η συνήθεια να πίνουν τις Παρασκευές ή τα Σαββατοκύριακα δεν είναι αλκοολισμός. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι αλήθεια. Η συστηματική κατανάλωση αλκοόλ είναι σύμπτωμα εθισμού.
Υπάρχει ένας μύθος ότι είναι αδύνατο να θεραπεύσει τον γυναικείο αλκοολισμό. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι δύσκολο να γίνει, αλλά είναι δυνατό. Η δυσκολία είναι ότι ο γυναικείος εθισμός συνδέεται με μεγαλύτερη ψυχική εξάρτηση, επομένως για να είναι αποτελεσματική, χρειάζεται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση.
Το αλκοόλ βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Ναι, διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και πέφτει η πίεση, αλλά ταυτόχρονα η καρδιά αρχίζει να χτυπά πιο γρήγορα και να υπερφορτώνεται, κάτι που είναι επικίνδυνο για τους υπερτασικούς ασθενείς.
Εμμονική (εμμονική) έλξη στον αλκοολισμό
Στο στάδιο Ι της νόσου σχηματίζεται ψυχική εξάρτηση. Χαρακτηρίζεται από μια συνεχή, υποσυνείδητη επιθυμία να πίνει αλκοόλ. Οι ίδιοι οι ασθενείς αρνούνται ότι έχουν λαχτάρα. Νομίζουν ότι είναι σε θέση να ελέγξουν την επιθυμία τους να πιουν.
Η μέθη του καθενός δικαιολογείται:
- την επιθυμία να "χαλαρώσετε" μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά.
- προσπαθώντας να ανακουφίσει το άγχος?
- επιδείνωση των σχέσεων στην οικογένεια και στην εργασία, με τους ανθρώπους.
- ατελείωτες περιπτώσεις - γιορτάζοντας κάθε είδους εκδηλώσεις.
- "ξεκούραση" το Σαββατοκύριακο?
- παραδοσιακή κατανάλωση αλκοόλ κατά το ψάρεμα, στη ντάτσα, σε ένα πάρτι κ. λπ.
Οι ιδεοληψίες αρχίζουν σταδιακά να ελέγχουν όλα τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ασθενούς. Μόνο ένα μικρό ποσοστό αλκοολικών αναπτύσσει επιφυλακτικότητα στο αρχικό στάδιο. Λίγοι από αυτούς σκέφτονται πώς να καταπολεμήσουν την επιθυμία για ποτό.
Καταναγκαστική λαχτάρα κατά την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
Η περαιτέρω εξέλιξη της νόσου οδηγεί στο σχηματισμό σωματικής εξάρτησης. Μία από τις κύριες εκδηλώσεις του σταδίου ΙΙ είναι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η συνοδευτική καταναγκαστική (ανεξέλεγκτη) επιθυμία για ποτό. Εμφανίζεται περιοδικά, με φόντο μια εμμονική επιθυμία. Ο ασθενής δεν είναι σε θέση να το καταστείλει, ακόμα κι αν το θέλει. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις καταφέρνει να συγκρατήσει προσωρινά την παρόρμησή του. Σύντομα όμως η αρρώστια παίρνει το τίμημα και η υπερφαγία επιστρέφει.
Όταν εμφανίζεται ο καταναγκασμός, όλοι οι υπάρχοντες «περιοριστές» της μέθης παύουν να εκτελούν τις λειτουργίες τους. Ένας αλκοολικός σκέφτεται μόνο ένα πράγμα: πού και πώς να πιει. Η λαχτάρα απορροφά πλήρως τις ανάγκες, τα συναισθήματα και τις σκέψεις του.
Εντελώς άσκοπο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου:
- Προτρέψτε τον πότη.
- Έκκληση στη συνείδηση.
- Υπενθυμίστε τους τις υποσχέσεις τους.
- Απειλές (για παράδειγμα: διαζύγιο, απόλυση από την εργασία κ. λπ. )
Κανένα εύλογο επιχείρημα για σωματική άσκηση δεν θα δώσει θετικό αποτέλεσμα. Μόνο μετά το τέλος της περιόδου κατανάλωσης οινοπνεύματος θα είναι δυνατό να «προσεγγίσουμε» τη συνείδηση του εξαρτημένου. Αλλά η θετική επίδραση των συνομιλιών θα διαρκέσει μόνο μέχρι την επόμενη επίθεση του ανεξέλεγκτου πάθους για το ποτό. Μόνο ένας ναρκολόγος μπορεί να σας πει πώς να καταπολεμήσετε την επιθυμία να πιείτε σε αυτή την περίπτωση.
Γιατί το hangover βελτιώνεται από την κατανάλωση αλκοόλ
Μια άλλη χαρακτηριστική ιδιότητα του σταδίου ΙΙ του χρόνιου αλκοολισμού είναι η ανάπτυξη του συνδρόμου hangover (απόσυρσης). Μόνο μια μικρή ποσότητα αλκοόλ βοηθά στην ανακούφιση από τις επώδυνες σωματικές, νευρολογικές, ψυχικές και αυτόνομες διαταραχές που προκύπτουν. Για έναν αλκοολικό σταδίου ΙΙ, το hangover είναι ένα είδος πρώτων βοηθειών. Η αποχή είναι ένα από τα συστατικά μιας ανεξέλεγκτης ψυχαναγκαστικής λαχτάρας για αλκοόλ.
Ο εθισμός προκύπτει από ψυχοπαθοφυσιολογικούς λόγους. Με τα χρόνια της ανάπτυξης της νόσου, συμβαίνει μια σημαντική αλλαγή στις βιοχημικές και νευρορυθμιστικές διεργασίες στο σώμα. Η αιθανόλη γίνεται μέρος του μεταβολισμού. Η παρατεταμένη απουσία του προκαλεί μια επιθυμία που μετατρέπεται σε ανάγκη για αλκοολισμό. Για να γίνει πιο σαφές, το αλκοόλ, που προκαλεί καταναγκαστικές λιγούρες, είναι σαν μια ανάσα αέρα για έναν πνιγμένο για έναν ασθενή. Και δεν υπάρχει καμία υπερβολή σε αυτή τη σύγκριση. Σε περίπτωση μέθης, μια μικρή ποσότητα αλκοόλ που εισέρχεται στο αίμα ανακουφίζει σχεδόν αμέσως τις οδυνηρές αισθήσεις. Ταυτόχρονα όμως, η έλξη δεν εξασθενεί, αλλά μάλλον εντείνεται και το φαγοπότι συνεχίζεται.
Σε άτομα που δεν έχουν σωματική εξάρτηση, οποιοδήποτε αλκοολούχο ποτό προκαλεί απόρριψη, ναυτία, έμετο και επιδείνωση της ευημερίας.
Πώς να απαλλαγείτε από την επιθυμία να πιείτε μόνοι σας
Σχεδόν ο καθένας μπορεί να καταστείλει τη λαχτάρα του για ποτό εάν δεν έχει προχωρημένη μορφή αλκοολισμού.
Για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα αρκεί:
- Αξιολογήστε την κατάσταση και θυμηθείτε τις βλαβερές συνέπειες και τις αρνητικές συνέπειες της κατανάλωσης αλκοόλ.
- Ετοιμαστείτε για μια νηφάλια ζωή.
- Δείξτε ισχυρές προσπάθειες και χαρακτήρα, μην συμφωνείτε με τις εκκλήσεις άλλων να πίνετε αλκοολούχα ποτά. Και στρέψτε τη «γελοιοποίηση» και την «γελοιοποίηση» σε αυτούς που τα εκφράζουν και δείξτε ότι στην πραγματικότητα αυτός που είναι πιστός του ποτηριού και όχι της υγείας είναι δυστυχισμένος και άρρωστος.
Για την πρόληψη, θα πρέπει να ασχολείστε με σωματική άσκηση και αθλήματα. Η τακτική άσκηση θα σας προστατεύσει αξιόπιστα από την επιθυμία να πιείτε και θα σας προσφέρει αξιόπιστα αποτελέσματα. Αυτές οι συστάσεις είναι επίσης κατάλληλες για άτομα που έχουν ήδη εξάρτηση από το αλκοόλ στα αρχικά στάδια.
Τώρα, εάν ένα άτομο έχει αναπτύξει μια προχωρημένη μορφή αλκοολισμού, θα είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστεί χωρίς τη συμμετοχή ενός ναρκολόγου. Αλλά με επιμονή, μπορείτε να πετύχετε σε αυτήν την κατάσταση. Είναι σημαντικό να μην τα παρατάτε και να επιδιώξετε με πείσμα τον στόχο.
Τυπικά λάθη όταν κόβετε το αλκοόλ μόνοι σας
Όταν ένα άτομο συνειδητοποιεί ότι πίνει πολύ συχνά, ότι η συμπεριφορά του αλλάζει υπό την επήρεια αλκοόλ, ότι αυτό αρχίζει να επηρεάζει τις σχέσεις με τους ανθρώπους ή την εργασία, η λογική επιθυμία είναι να σταματήσει να πίνει. Πολλοί άνθρωποι είναι σίγουροι ότι μπορούν να το κάνουν μόνοι τους. Αλλά αυτό δεν τελειώνει πάντα καλά.
Μεταξύ των τυπικών λαθών:
- αντικαθιστώντας το αλκοόλ με κάτι άλλο. Αυτό είναι το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση πρόχειρου φαγητού. Αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος.
- αντικαθιστώντας το ποτό. Ένας εθισμένος μπορεί να αλλάξει από τη βότκα ή το κονιάκ σε μπύρα ή κοκτέιλ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπόρεσε να κόψει το ποτό.
- άσκοπη διακοπή του ποτού. Ένας αλκοολικός πρέπει να καταλάβει γιατί αποκλείει το αλκοόλ, ποιος είναι ο σκοπός. Αν δεν έχει αυτόν τον στόχο, τότε σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει νόημα να αρνηθεί στον εαυτό του την ευχαρίστηση.
Μέθοδοι για την ανακούφιση της λαχτάρας στη θεραπεία εθισμού
Τη σωστή απάντηση στο ερώτημα πώς να καταπολεμήσετε την επιθυμία για ποτό θα δώσουν οι ναρκολόγοι. Οι κύριες μέθοδοι πρόληψης της λαχτάρας είναι η λήψη ειδικών φαρμάκων και η ψυχοθεραπεία. Η επιλογή των φαρμάκων είναι αυστηρά ατομική.
Τα ακόλουθα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ψυχοθεραπεία:
- Ατομικές μέθοδοι εγρήγορσης υπόδειξης και ορθολογικής πειθούς.
- Αφαίρεση υπνωτικής λαχτάρας.
- Ομαδικές συνεδρίες ψυχοδιόρθωσης.
- Συμμετοχή σε αναπτυγμένα προγράμματα που βασίζονται στην τόνωση των προσωπικών βουλητικών ιδιοτήτων και στον επαναπρογραμματισμό της προσωπικότητας.
- Εκπαίδευση σε μεθόδους αυτόματης προπόνησης.
- Θεραπεία τέχνης.
Είναι σημαντικό ο ασθενής να συμμετέχει ενεργά και να βοηθά τον γιατρό. Σε αυτή την περίπτωση, το ποσοστό επιτυχίας είναι κοντά στο 100%.
Κίνητρο για νηφαλιότητα
Ο εγκέφαλος ενός εξαρτημένου βρίσκεται συνεχώς υπό την επήρεια αιθανόλης, επομένως δεν αντιλαμβάνεται τις πληροφορίες κακώς. Και εδώ είναι σημαντικό να βρείτε το σωστό κίνητρο. Για κάποιους, αυτό σημαίνει αποκατάσταση των σχέσεων με την οικογένεια, ανάπτυξη σταδιοδρομίας ή απαλλαγή από μια ασθένεια. Είναι απαραίτητο να μεταφέρουμε στο άτομο που πάσχει από εθισμό ότι η έλξη του αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες συνέπειες.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι ένας άνθρωπος που πίνει μπορεί να πάθει κίρρωση σε μόλις 10 χρόνια και ακόμα κι αν έχει ήδη την ασθένεια και σταματήσει να πίνει για πάντα, μπορεί να παρατείνει τη ζωή του κατά 10 χρόνια. Και αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε, αυτός είναι ένας άμεσος δρόμος προς τον τάφο.
Εάν ένα άτομο γίνει πολύ ποτό πριν από την ηλικία των 30 ετών, πιθανότατα δεν θα ζήσει μέχρι τα 50.
Όμως ο εξαρτημένος δεν είναι πάντα έτοιμος να ακούσει τις συμβουλές των συγγενών του· μάλλον του προκαλούν άγχος και ξαναβάζει το ποτήρι. Επομένως, είναι καλύτερο να εμπιστευτείτε αυτή τη δουλειά σε έναν επαγγελματία ψυχολόγο.
Συμβουλή ψυχολόγου
Η θεραπεία του αλκοολισμού είναι ένα μακρύ ταξίδι. Εάν έχετε αναλάβει αυτήν την ευθύνη, τότε πρέπει να πάτε μέχρι το τέλος. Ταυτόχρονα, δεν χρειάζεται να αγχώνεστε συνεχώς για το πώς να σταματήσετε να πίνετε αλκοόλ για πάντα. Αξίζει να παραδεχτείς την αδυναμία σου και να ζητήσεις βοήθεια.
Το δεύτερο βήμα είναι να εγκαταλείψετε οτιδήποτε προκαλεί την επιθυμία για ποτό. Αυτή είναι η συνηθισμένη παρέα, υπερφόρτωση στη δουλειά ή άγχος.
Το τρίτο βήμα είναι να φροντίζεις τον εαυτό σου. Μην είστε μόνοι, τρώτε ποικιλία φαγητών, επαινέστε και επιβραβεύστε τον εαυτό σας για τα επιτεύγματά σας. Αγάπα τον εαυτό σου. Επικοινωνήστε με αυτούς που θα στηρίξουν και θα εμπνεύσουν. Όλα αυτά, μαζί με την επαγγελματική βοήθεια, θα σας πουν πώς να σταματήσετε να πίνετε αλκοόλ μια για πάντα.